Γιατί ρε Νίκο;

Aπο το : http://naftilos.blogspot.com/

Γιατί;
Ωρες και ώρες ατέλειωτες περιμένω μια διάψευση ρε Νίκο. Πως είναι άλλη μια ανοησία σαν κι εκείνη για τον Καμπανέλλη...

Ωρες και ώρες ατελείωτες προσπαθώ να μην πιάσω εκείνο το μοιρολόι, το δικό μου, ξέρεις που μου τρώει τα σωθικά... Απλώς που και που πετάω ένα "ωχ, Χριστέ μου!" να φύγει το πολύ το βάρος.

Σήμερα το πρωί, να φανταστείς Νίκο, με το που βγήκα από το σπίτι, εδώ στη Χαλκιδική, κοίταξα προς τα δυτικά, γιατί νομίζεις; Μπας και δω το αεροπλανάκι σου να πετάει στον ουρανό... Πάσχα είναι... Μπας και το δοκιμάζεις να πας... Να πας... Ταξίδι να πας... Δεν το είδα... Νωρίς είναι, είπα...

Ωχ Χριστέ μου!

Στρίβω τσιγάρο λίγο... δεν μπορώ...

Να βάλω στιχάκι σου εδώ; Δεν βάζω! Ολος από στιχάκια σου είμαι φτιαγμένος. Οπου και να με ψάξεις.

Να βάλω τραγούδι σου; Δεν βάζω. Για ποιον να το βάλω; Για όλους; Αφού όλοι τα ξέρουν όλα τα τραγούδια σου.

Να βάλω φωτογραφία σου;

Εκκλησάκι δεν σου στήνω στην άκρη του δρόμου μου εσένα. Δεν είσαι δυστύχημα στη ζωή μας.

Ζωή στη ζωή μας είσαι και θα είσαι...

Και να σου πω και κάτι, ρε Νίκο;

Ούτε θα σε κλάψω!

Γιατί αν τώρα σε κλάψω, κάθε που σε ακούω θα κλαίω...

Και δεν το θέλω να κλαίω για σένα.

Θέλω να κλαίω από έρωτα. Τον έρωτα των τραγουδιών σου...

Γιατί ρε Νίκο;

Νίκο μου!