OH OH OH!!!

Δωρο! Ο Χίτλερ, ο Πάγκαλος και η Τρόικα!!

Merry F@#*ing Christmas.

Το ξέρατε ότι είμαστε ελαφρώς μίζεροι (διαφορετικά δεν θα είχαμε ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία). Τα χριστούγεννα όμως σε περίοδο οικονομικής κατοχής αποτελούν ίσως την καλύτερη αφορμή για να γκρινιάξεις λίγο περισσότερο.


Αν τα χριστούγεννα μετατράπηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην απόλυτη γιορτή του εμπορίου, τώρα που το εμπόριο δοκιμάζεται λόγω των δομικών αδυναμιών του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, είναι φυσικό να υπάρχει και ένα κάποιο πρόβλημα με το πνεύμα των ημερών.

Στο κάτω κάτω όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι ο Άγιος Βασίλης έφτιαξε το πρώτο sweat­shop της ιστορίας κατασκευάζοντας παιχνίδια κάτω από απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες - δραστηριότητα που σύντομα αντέγραψε το «κομμουνιστικό» καθεστώς της Κίνας.

Δεν θα τιμήσουμε λοιπόν έναν κύριο που ντύθηκε στα κόκκινα για να ικανοποιήσει το διαφημιστικό τμήμα της Co­ca Co­la, αλλά θα συγκεντρώσουμε μερικές ολίγον ανατρεπτικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες.

Ηο Ηο fuck­ing ho λοιπόν και ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ σε όλους.
http://www.thepressproject.gr/

ΚΑΖΑΜΙΑΣ AΠΟ ΤΟΝ ΠΙΤΣΙΡΙΚΟ!.....

ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2011 / http://www.thepressproject.gr/theme.php?id=2811


ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα και κλείνουν τα ανοιχτά - λόγω έλλειψης δουλειάς. Οι θιγόμενοι επαγγελματίες -αντί να κάνουν συλλαλητήρια και πορείες διαμαρτυρίας- αποφασίζουν να προβούν σε μια πρωτότυπη μορφή αντίστασης: οι φαρμακοποιοί αναλαμβάνουν να οδηγήσουν τα ταξί, οι ταξιτζήδες γίνονται φουρνάρηδες, οι δικηγόροι οδοντοτεχνίτες και οι κομμώτριες γίνονται δικηγόροι. Περιέργως, όλα λειτουργούν όπως πριν - είμαστε λαός με πολλά ταλέντα. Στις εκπτώσεις, οι τιμές φτάνουν σε εξευτελιστικά χαμηλά επίπεδα αλλά αυτοί που ψωνίζουν είναι ελάχιστοι και τα μαγαζιά κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί τεράστια ζήτηση στα λίγα μαγαζιά που έχουν απομείνει και οι τιμές να φτάσουν σε αστρονομικά ύψη - σε περίοδο εκπτώσεων, ένα μπλουζάκι στο Zara κοστίζει όσο τρία διαμερίσματα στο Μανχάταν. Χρεοκοπεί η Πορτογαλία.

Οι Atenistas κλιμακώνουν τη δράση τους με μαξιλαροπόλεμο στα Ταμπούρια.

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Ο Μπόμπολας κλείνει την ιστορική εφημερίδα «Έθνος», επειδή παίρνει τα δημόσια έργα ούτως ή άλλως, οπότε δεν την χρειάζεται πια. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, η ΕΣΗΕΑ αποφασίζει να αντιδράσει σκληρά και κηρύσσει στάση εργασίας είκοσι δευτερολέπτων. Η Γιάννα Αγγελοπούλου ανακοινώνει την ίδρυση Κινήματος Πολιτών - το νέο κίνημα ονομάζεται «Δημοκρατική Δυναστεία» και έχει για σήμα έναν πολυέλαιο. Συλλαμβάνονται 20 χιλιάδες μέλη της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς και ανακαλύπτονται 3 εκατομμύρια όπλα σε 6 χιλιάδες γιάφκες. Οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων ξεσηκώνονται -επειδή οι γιάφκες θα μείνουν ξενοίκιαστες- και η κυβέρνηση αναγκάζεται να ελευθερώσει όλους τους συλληφθέντες, με τον όρο πως θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα νοίκια και τα κοινόχρηστα. Χρεοκοπεί και η Ισπανία. Την ημέρα των ερωτευμένων, οι Atenistas εξορμούν στο ρέμα του Ποδονίφτη και φιλούν τα βατράχια στο στόμα, με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε μαλλί της γριάς - όχι τα βατράχια, οι Atenistas.

ΜΑΡΤΙΟΣ
Ξεκινάει στην ΕΡΤ η νέα εκπομπή της Έλλης Στάη «Η οδύσσεια μιας συμβασιούχας με πράσινα μάτια». Η Έλλη Στάη εμφανίζεται με μαύρη ρίζα και όλοι οι Έλληνες ξεσπάνε σε κλάματα - ούτε για την Κατερίνα Λέχου στο «Νησί» δεν έπεσε τέτοιος θρήνος. Συνεχίζονται οι πορείες διαμαρτυρίας, οι οποίες καταλήγουν έξω από τη Βουλή - εκτός από το ΠΑΜΕ που διαδηλώνει στο Γοργοπόταμο και στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο Θόδωρος Πάγκαλος βγαίνει μόνος του από τη Βουλή για να αγοράσει σαράντα σοκοφρέτες από το περίπτερο και δέχεται επίθεση από οργισμένους συνταξιούχους που του παίρνουν τις σοκοφρέτες και τις τρώνε μόνοι τους. Την επόμενη ημέρα, ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος διατάζει να ναρκοθετηθεί ο χώρος έξω από τη Βουλή και ανακοινώνει στους βουλευτές πως στο εξής θα μπαίνουν και θα βγαίνουν στη Βουλή από τους υπονόμους. Χρεοκοπεί και η Ιταλία. Ο Μπερλουσκόνι, για να το ξεπεράσει, πηδάει δυο 15χρονες Βιετναμέζες. Για να δικαιολογηθεί, υποστηρίζει πως ήθελε να πηδήσει μόνο τη μία αλλά η άλλη δεν έφευγε από το κρεβάτι, οπότε της τον σφύριξε κι αυτηνής, για να μην έχει παράπονο. Τελικά αποδεικνύεται πως οι δυο Βιετναμέζες είναι σιαμαίες. Ο Μπερλουσκόνι επικαλείται έναν παλιό νόμο του Μουσολίνι -που προβλέπει ότι στο πήδημα ανήλικων σιαμαίων από το Βιετνάμ λαμβάνεται υπόψη το άθροισμα των ηλικιών τους- και την γλιτώνει.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Διεξάγονται εκλογές αλλά δεν πάει κανείς να ψηφίσει, οπότε ακυρώνονται. Ο Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει πως ο λαός δεν πήγε στις κάλπες επειδή συμφωνεί απόλυτα με την πολιτική της κυβέρνησης. Για να αποφύγουν το λουκέτο, το Mega και το Al­ter συγχωνεύονται - το νέο κανάλι λέγεται «Mi­cro­cos­mos». Στα παράθυρα του δελτίου ειδήσεων του νέου καναλιού υπάρχει πολυκοσμία και δεν χωράνε όλοι, οπότε ο Χατζηνικολάου κάθεται στα γόνατα του Πρετεντέρη, η Τρέμη αγκαλιά με την Κάτια Μακρή και ο Καψής στον ώμο του Τράγκα - ο Τράγκας τον λέει «παπαγαλάκι» και ο Καψής τον τσιμπάει με το ράμφος του. Ο Παύλος Τσίμας δεν θέλει να κάτσει στα γόνατα του Άκη Παυλόπουλου και αποφασίζει να γίνει συμπαρουσιαστής της Αννίτας Πάνια στη νέα εκπομπή «Mas­ter Παρατράγουδα», αλλά η Αννίτα ξενερώνει με τον Τσίμα, τον αποκαλεί «χαλβά», αποχωρεί από την εκπομπή και γίνεται συμπαρουσιάστρια του Γιώργου Καπουτζίδη και της Δούκισσας Νομικού στο «Just the three of us». Οι Atenistas αποφασίζουν να ριζοσπαστικοποιήσουν τη δράση τους - εγκαταλείπουν τα ρεσώ και βγαίνουν στους δρόμους με μανουάλια. Χρεοκοπεί το Βέλγιο.

ΜΑΙΟΣ
Η Ελλάδα συμμετέχει στο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον με τους Atenistas και το τραγούδι «Βάψε ροζ τη ζαρντινιέρα κι έλα να σου κάνω αέρα». Στη διάρκεια της τρίλεπτης εμφάνισής τους στη σκηνή της Γιουροβίζιον, οι Atenistas μαγειρεύουν, σφουγγαρίζουν το πάτωμα, βάζουν πλυντήριο, απλώνουν μπουγάδα, φυτεύουν δέντρα, τα ποτίζουν, ταΐζουν πεινασμένα παιδάκια, βαράνε τα ταμπούρλα, κάνουν ποδήλατο, παίζουν κρυφτό και καταφέρνουν να κερδίσουν την πρώτη θέση, αφού τους ψηφίζουν όλες οι νοικοκυρές και όλοι οι πρόσκοποι της Ευρώπης. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας υποδέχεται τους Atenistas στην είσοδο του Προεδρικού Μεγάρου και οι Atenistas τον περνάνε στο απέναντι πεζοδρόμιο με το ζόρι, επειδή είναι γέρος και πρέπει να κάνουν μια καλή πράξη. Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος καλεί τους Atenistas να τραγουδήσουν την επόμενη Κυριακή στη Μητρόπολη Αθηνών, αλλά αυτοί αρνούνται ευγενικά επειδή την Κυριακή έχουν οργανώσει μια δράση για να απομακρύνουν τις κατσαρίδες από τα φρεάτια των αποχετεύσεων. Η απομάκρυνση των κατσαρίδων δεν γίνεται με βίαιο τρόπο ή με χημικές ουσίες -οι Atenistas μισούν τη βία και τα χημικά-, αλλά τελικά τις πείθουν να αποχωρήσουν από τα φρεάτια μετά από έναν ειλικρινή και πολιτισμένο διάλογο μαζί τους. Χρεοκοπεί η Αυστρία - καλά να πάθει γιατί ήταν η μόνη χώρα που δεν έδωσε το δωδεκάρι της στους Atenistas.

ΙΟΥΝΙΟΣ
Ο AN­T1, o ΣΚΑΙ και το Star συγχωνεύονται, για να αποφύγουν τη χρεοκοπία. Το νέο κανάλι ονομάζεται «Tourko­barok» και στο πρόγραμμά του κυριαρχούν τα τούρκικα σίριαλ με οικολογικό περιεχόμενο, τα οποία προλογίζει η Πετρούλα Κωστίδου. Η Πετρούλα γίνεται η εμβληματική προσωπικότητα του νέου καναλιού και αναλαμβάνει να δενδροφυτεύσει μόνη της τα Ιμαλάια. Πριν ξεκινήσει την αποστολή της, η Πετρούλα επισκέπτεται τον Δαλάι Λάμα στην Ινδία, τον αποκαλεί «σέξι καράφλα» και χορεύει μαζί του τσιφτετέλι. Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη ανακοινώνει την ίδρυση ενός νέου Κινήματος Πολιτών, που ονομάζεται «Δημοκρατικό Μπότοξ» και έχει για σήμα την ίδια να δίνει σαμπάνια με το μπιμπερό σε ένα παιδί με καρκίνο. Το Athens Pride εξελίσσεται σε μια παταγώδη αποτυχία, αφού οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ -αντί να ιδροκοπάνε στην Κλαυθμώνος - προτιμούν να πάνε για μπάνιο. Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος κατηγορεί για την αποτυχία της διοργάνωσης τους Atenistas - για την ακρίβεια, δηλώνει πως «οι Atenistas είναι το Athens Pride του χειμώνα». Οι Atenistas παίρνουν ανάποδες και τον φυτεύουν στον Εθνικό Κήπο δίπλα σε έναν μαϊντανό, αφού πρώτα τον βάφουν φούξια. Χρεοκοπεί η Ελβετία, αλλά σκασίλα μας, γιατί δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΙΟΥΛΙΟΣ
Ο ιδρυτής του Wik­ileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, επισκέπτεται την Ελλάδα, μετά από επίσημη πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία εγγυάται την προστασία του. Την επόμενη ημέρα, δυο Ελληνίδες τον κατηγορούν πως τις ξεπαρθένεψε χωρίς προφυλακτικό -αφού πρώτα τους υποσχέθηκε πως θα τις παντρευτεί-, αλλά, μετά το ξεπαρθένεμα, τους είπε ότι πάει να αγοράσει τσιγάρα και εξαφανίστηκε. Ο Ασάντζ συλλαμβάνεται και -μετά από πρόταση του Θόδωρου Πάγκαλου- μεταφέρεται αεροπορικώς στην πρεσβεία μας στην Κένυα, για να μην πέσει στα χέρια των Αμερικανών. Δυο μέρες μετά, ο Ασάντζ καταλήγει στο Γκουαντάναμο δεμένος χειροπόδαρα και ο Θόδωρος Πάγκαλος δηλώνει: «Είμαι υπερήφανος για τον τρόπο που χειρίστηκα το ζήτημα, γιατί απάλλαξα τη χώρα από μία τρομακτική περιπέτεια». Χρεοκοπεί η Κύπρος και οι Ελληνοκύπριοι μεταναστεύουν μαζικά στα κατεχόμενα για να βρουν δουλειά. Οι Atenistas εξορμούν στα βράχια της Πειραϊκής -που κοιμάται ο Στέλιος ο μπεκρής- και ζωγραφίζουν πάνω σε όλα τα βότσαλα ένα ηλιοβασίλεμα κι ένα δάκρυ.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Στη χώρα δεν υπάρχει τουρίστας ούτε για δείγμα, επειδή η εγκληματικότητα έχει φτάσει στα ύψη και η Ελλάδα θεωρείται πια επικίνδυνος προορισμός διακοπών - επίσης, θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνος τόπος διαμονής. Ο υπουργός Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος καλεί τους Έλληνες να αντιμετωπίζουν με σεβασμό τους τουρίστες και φέρνει ως παράδειγμα τους Ινδούς, οι οποίοι, αν και πεινάνε, δεν τρώνε τις αγελάδες. «Οι τουρίστες είναι οι ιερές αγελάδες των Ελλήνων» δηλώνει ο κ. Γερουλάνος, αλλά οι Έλληνες, ούτως ή άλλως, δεν τους τρώνε ακόμα τους τουρίστες - για την ώρα, τους κλέβουν τα πορτοφόλια και τις αποσκευές. Αν η αγελάδα είχε πορτοφόλι και κοσμήματα, μπορεί να της τα έπαιρναν οι Ινδοί - από την άλλη, δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι Ινδοί να ληστεύουν εδώ και χρόνια τις αγελάδες, αφού δεν έχουμε δει ποτέ καμιά αγελάδα με τσάντα και δαχτυλίδια. Οι Atenistas πάνε διακοπές στην Ίμπιζα για να ξεσκάσουν, αλλά - επειδή είναι πολύ του καθήκοντος- ορμάνε στις παραλίες και μαζεύουν τις γόπες, τις καπότες και τις κουράδες. Η δράση των Atenistas εξαγριώνει τους Ibizis­tas, οι οποίοι τους επιτίθενται, τους κάνουν μπλε μαρέν και τους πετάνε στη θάλασσα. Χρεοκοπεί το Λουξεμβούργο, αλλά το γεγονός περνάει απαρατήρητο, αφενός επειδή όλοι λείπουν σε διακοπές και αφετέρου επειδή κανείς ποτέ δεν ασχολείται με το Λουξεμβούργο.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, συγχωνεύεται ο «Ριζοσπάστης» με την «Αυγή». Η νέα εφημερίδα ονομάζεται «Ας όψεται η ανάγκη» και κυκλοφορεί μια φορά τον μήνα, επειδή κάθε φύλλο πρέπει πρώτα να εγκριθεί από την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, τις 69 συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και τη σορό του Λένιν. Η Εκκλησία της Ελλάδος βρίσκει την ευκαιρία να επιτεθεί για μια ακόμα φορά στο πολιτικό σύστημα και κατηγορεί το ΚΚΕ για τη σημερινή κατάντια της χώρας - ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δηλώνει πως, αν η ηγεσία του ΚΚΕ είχε αφήσει τον Άρη Βελουχιώτη να μπει στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του ΄44, η χώρα θα είχε γλιτώσει τόσο από τον καπιταλισμό όσο και από το παπαδαριό. Τη σκυτάλη παίρνει ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ο οποίος δηλώνει πως η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν το μεγάλο λάθος του ΕΑΜ και πως ο ΕΛΑΣ δεν έπρεπε να παραδώσει τα όπλα του, ενώ αφήνει άφωνους τους πάντες, όταν αποκαλύπτει πως δεν ήθελε να ορκίσει δήμαρχο τον Γιάννη Μπουτάρη επειδή τον θεωρεί καπιταλιστικό γουρούνι. Η κατάσταση στη χώρα βρίσκεται εκτός ελέγχου και οι Atenistas -για να εκφράσουν την αντίθεσή τους- μαζεύονται στη σπηλιά του Νταβέλη και τραβάνε τα βυζιά τους, ακούγοντας τη Λιλιπούπολη. Χρεοκοπεί και η Ολλανδία, σε ένδειξη συμπαράστασης στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοινώνει την ίδρυση ενός ακόμα Κινήματος Πολιτών. Το νέο κίνημα ονομάζεται «Δημοκρατική Αμνησία» και έχει για σήμα τον Μαθουσάλα. Ο Λουκάνικος, ο σκύλος- επαναστάτης, ξεκινάει απεργία πείνας έξω από τη Βουλή, επειδή αγανάκτησε πια να βλέπει τόσους μήνες τους Έλληνες να μαζεύονται όλο τσαμπουκά και τελικά να αποχωρούν σαν κότες. Δίπλα στον Λουκάνικο, υπάρχει μια πινακίδα που γράφει «Θα επαναστατήσετε επιτέλους ή τσάμπα γαβγίζω;». Η περιπέτεια του Λουκάνικου γίνεται πρωτοσέλιδο σε μεγάλες εφημερίδες του εξωτερικού, ευαισθητοποιεί την παγκόσμια κοινή γνώμη και ακούγονται φωνές που ζητούν να σβηστεί το χρέος της Ελλάδας για να ζήσει ο σκύλος. Άνδρες των ΜΑΤ και ομάδες αντιεξουσιαστών -σε μια προσπάθεια να φέρουν στο κέφι τον Λουκάνικο- παίζουν πόλεμο με δακρυγόνα, πέτρες και μολότοφ μπροστά από τη Βουλή, αλλά ο Λουκάνικος δεν γυρνάει ούτε να τους κοιτάξει. Οι Atenistas οργανώνουν καθιστική διαμαρτυρία στο Σύνταγμα -για να συμπαρασταθούν στον Λουκάνικο- και τρώνε κόκαλα κουνώντας τις ουρές τους. Χρεοκοπεί η Μύκονος.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Ο Λουκάνικος συνεχίζει την απεργία πείνας, αρνείται να δεχτεί τροφή από ορό, γίνεται σύμβολο του αγώνα και η Ελλάδα κρατάει την ανάσα της.
Κλείνει ο Al­pha γιατί έχει και η μαλακία τα όριά της. Ο Mi­cro­cos­mos (που προέκυψε από τη συγχώνευση Mega και Al­ter) και το Tourko­barok (που προέκυψε από τη συγχώνευση AN­T1, ΣΚΑΙ και Star) συγχωνεύονται. Το νέο κανάλι ονομάζεται ΥΕΝΕΔ και προσφέρει στους τηλεθεατές ένα πλούσιο ελληνικό πρόγραμμα, στο οποίο δεσπόζει ο «Άγνωστος Πόλεμος». Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα και αποφασίζουν να ενωθούν μέχρι να περάσει η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού - μόλις ο καπιταλισμός σταθεί ξανά στα πόδια του, θα διασπαστούν και θα δώσουν τη μάχη για τη νίκη του σοσιαλισμού. Η Γαλλία χρεοκοπεί και η Κάρλα Μπρούνι χωρίζει τον Νικολά Σαρκοζί για να παντρευτεί τον σωματοφύλακά του - ακόμα μια νίκη του λαϊκού κινήματος. Οι Atenistas διαπιστώνουν πως οι δράσεις τους δεν οδηγούν πουθενά και αποφασίζουν να βγουν στο βουνό, όχι για να φυτέψουν πεύκα και κυπαρίσσια, αλλά για να ξεκινήσουν το ένοπλο αντάρτικο - για να παραπλανήσουν τις δυνάμεις καταστολής, αλλάζουν όνομα και λέγονται πια «Manikiouris­tas».

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Χρεοκοπεί η Γερμανία και χτίζεται ξανά το Τείχος του Βερολίνου. Εκατομμύρια Γερμανοί προσπαθούν να πηδήσουν το Τείχος για να πάνε στην Ανατολική Γερμανία και να έχουν τουλάχιστον ένα πιάτο φαΐ και στέγη, αλλά οι στρατιώτες της Δυτικής Γερμανίας τους πυροβολούν στο ψαχνό -όσοι επιζούν μεταφέρονται στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Στην Αθήνα, οι διαδηλώσεις συνεχίζονται και οι ασφαλίτες είναι χιλιάδες. Η παρουσία τους δεν ενοχλεί τους διαδηλωτές, αφού οι ασφαλίτες κατεβαίνουν πια οργανωμένοι σε δικό τους μπλοκ - έχουν να πληρωθούν δέκα μήνες και διαδηλώνουν κι αυτοί ενάντια στο σύστημα.

Μετά από 79 ημέρες απεργίας πείνας πεθαίνει ο Λουκάνικος. Οι τοίχοι της Αθήνας γεμίζουν αμέσως με το σύνθημα «Ο Λουκάνικος ζει!». Για να αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή, ο Γιώργος Παπανδρέου απευθύνει διάγγελμα από την ΥΕΝΕΔ στον ελληνικό λαό και δηλώνει πως η κηδεία του Λουκάνικου θα γίνει δημοσία δαπάνη και θα του αποδοθούν τιμές αρχηγού κράτους. Την ημέρα της κηδείας του Λουκάνικου, όλος ο λαός της Αθήνας είναι στους δρόμους. Την στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου ακουμπάει το φέρετρο του Λουκάνικου και λέει «σε αυτό το φέρετρο ακουμπάει όλη η Ελλάδα», ο Λουκάνικος πετάγεται όρθιος και του δαγκώνει το χέρι. Στη συνέχεια, ξεχύνεται τρέχοντας προς τη Βουλή, ενώ εκατομμύρια λαού τον ακολουθούν. Οι Έλληνες, με ηγέτη έναν τετραπέρατο αδέσποτο σκύλο, γκρεμίζουν επιτέλους το άθλιο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο!

Καλή χρονιά και καλή τύχη!

Η Εκκλησία αντεπιτίθεται.

http://www.thepressproject.gr/theme.php?id=2733
Μεγάλη αναστάτωση έχουν προκαλέσει στο Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος οι αναφορές στην οικονομική κρίση που περιέχονται στο φυλλάδιο με τίτλο «Προς τον Λαό» - αρχικά, το φυλλάδιο λεγόταν «Προς το ΛΑΟΣ», αλλά του άλλαξαν όνομα για να μεγαλώσει το tar­get group. Το «Προς τον Λαό» είναι ένα από τα free press της Εκκλησίας και –για την ώρα- διανέμεται στις εκκλησίες, μετά τη Θεία Ευχαριστία της Κυριακής, μαζί με το πρόσφορο και το κρασάκι. Η Ιερά Σύνοδος σκοπεύει να μπει δυναμικά στην αγορά των free press –για να αποκομίσει κέρδη από τις διαφημίσεις- και σύντομα θα μπορείτε να βρείτε το «Προς τον Λαό» σε όλους τους σταθμούς του Μετρό, σε όμορφα και πρωτότυπα stand που θα έχουν σχήμα κολυμπήθρας.

Τα όσα αναφέρονται στο «Προς τον Λαό» θα περνούσαν εντελώς απαρατήρητα-γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι γράφουν τα φυλλάδια της Εκκλησίας-, αλλά η Ιερά Σύνοδος φρόντισε να διαφημίσει το περιεχόμενο του φυλλαδίου στα ΜΜΕ από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, με αποτέλεσμα να γίνει σκοτωμός το πρωί της Κυριακής στις εκκλησίες και οι πιστοί να παίζουν μπουνιές για να καταφέρουν να εξασφαλίσουν το σχετικό φύλλο. Ήδη, το «Προς τον Λαό» πωλείται στη μαύρη αγορά, ενώ στο eBay η τιμή του έχει φτάσει τα 4 εκατομμύρια ευρώ.

Συντάκτης του κειμένου φέρεται να είναι ο μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος, ο οποίος έχει σπουδάσει στο Lon­don School of Eco­nomics, πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, δίδαξε στο Χάρβαρντ και έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης και το πέρασμα από τον καπιταλισμό στην αταξική κοινωνία. Στο κείμενο αναφέρεται πως η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη, αλλά να διοικείται στην ουσία από τους δανειστές της. Πάντα αυτό συνέβαινε, αλλά τώρα το πρόβλημα είναι πως οι δανειστές θέλουν τα χρήματά τους πίσω, οπότε σταμάτησαν να κρατάνε τα προσχήματα και μας έχουν τρελάνει στη σφαλιάρα. Είναι σαν να εμφανιστεί ξαφνικά ο Χριστός και να ζητάει από το παπαδαριό όσα έχει οικονομήσει τόσους αιώνες στο όνομά Του.

Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέρεται πως είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων δανειστών μας. Προφανώς, η Ιερά Σύνοδος έχει αντιληφθεί πως σύντομα θα πρέπει να πληρώσει και η Εκκλησία για το χρέος, οπότε την έπιασαν ξαφνικά οι εθνικές ευαισθησίες και το ενδιαφέρον για την ελευθερία του έθνους– τόσα χρόνια που η μάσα με τα δανεικά πήγαινε σύννεφο, όλα ήταν καλά στη χώρα και το μόνο θέμα που τους απασχολούσε ήταν το αν θα αναγράφεται το θρήσκευμα στις ταυτότητες.

Ο συντάκτης του κειμένου ασκεί σκληρή κριτική στα πολιτικά πρόσωπα της χώρας μας και αναρωτιέται για δεν άλλαξαν τόσα χρόνια όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας που επιχειρούν να αλλάξουν τώρα με βίαιο τρόπο. Μια καλή απάντηση θα ήταν πως η Εκκλησία της Ελλάδος τόσα χρόνια δεν επιθυμούσε να αλλάξει απολύτως τίποτα, αφού είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη στην οποία δεν έχει γίνει ακόμα διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, με αποτέλεσμα οι Έλληνες βουλευτές να μην ορκίζονται στο όνομα του λαού αλλά εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος, ενώ ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος μπουκάρει στη Βουλή και τους ραντίζει με την αγιαστούρα.

Σε άλλο σημείο του κειμένου αναφέρεται πως τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Το γεγονός πως και τα πρόσωπα της Ιεράς Συνόδου είναι τα ίδια επί δεκαετίες και πως για να υπάρξει νέο πρόσωπο θα πρέπει να τα τινάξει ένας μητροπολίτης δεν τους ενοχλεί καθόλου – είναι απόλυτα φυσιολογικό να παραμένει ισόβια ένας μητροπολίτης στη θέση του, αν και είναι 110 χρονών, τα έχει εντελώς χαμένα και τα κάνει πάνω του. Βέβαια, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως τουλάχιστον υπάρχει σχετικά συχνή διαδοχή στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, αφού η Ιερά Σύνοδος ψηφίζει συνήθως κάποιο ραμολιμέντο που τα κακαρώνει σύντομα και τον διαδέχεται κάποιο άλλο σάψαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι, όταν ένας Αρχιεπίσκοπος εγκαταλείπει τον μάταιο τούτο κόσμο, δεν λένε πως «πέθανε» αλλά πως «εκοιμήθη» - δηλαδή, έκοψε έναν υπνάκο και μπορεί να ξυπνήσει κεφάτος από στιγμή σε στιγμή και να αρχίσει να βαράει τις καμπάνες.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο συντάκτης του κειμένου καταγγέλλει την πολιτική ηγεσία επειδή δεν είπε την αλήθεια στο λαό και καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις επειδή είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Το ότι όλοι σχεδόν οι μητροπολίτες συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να δίνουν γραμμή στο ποίμνιό τους για το ποιον πρέπει να ψηφίσει στις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές δεν είναι πελατειακή σχέση του μητροπολίτη με τον πολιτικό – είναι επιθυμία του Θεού, ο οποίος έχει μεγάλη αδυναμία στους υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, ενώ αντιπαθεί τους υποψήφιους των κομμάτων της Αριστεράς.

Από το κείμενο δεν απουσιάζει και η αναφορά στις ευθύνες του ελληνικού λαού που παραδόθηκε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση. Γι’ αυτό είναι όλοι οι Έλληνες ζάπλουτοι τώρα και δεν τους καίγεται καρφί που τους κόβουν τους μισθούς ή μένουν άνεργοι – επιδόθηκαν στον εύκολο πλουτισμό, έχουν καβατζώσει όλοι από καμιά δεκαριά εκατομμύρια ευρώ, έχουν κι άλλα τόσα σε καταθέσεις σε ξένες τράπεζες, οπότε σκασίλα τους για τη χρεοκοπία και το Μνημόνιο.

Αφού ο συντάκτης του κειμένου έχει αποδώσει ευθύνες σε όλους τους άλλους –Έλληνες και ξένους-, κρίνει σκόπιμο να κάνει κριτική και στους ηγέτες της Εκκλησίας οι οποίοι κάποιες φορές μας πίκραναν και μας σκανδάλισαν. Πάλι καλά που δεν είπε πως μαζί τα φάγαμε τα χρήματα από τα οικονομικά σκάνδαλα της Εκκλησίας.

Το επόμενο διάστημα, η Εκκλησία της Ελλάδος πρόκειται να αντιδράσει έντονα στην κατοχή της χώρας από τους ετερόδοξους ξένους και στην ξεπουλημένη πολιτική ηγεσία. Ήδη, χιλιάδες παπάδες είναι έτοιμοι να βγουν στο κλαρί και να μιμηθούν τον Αθανάσιο Διάκο και τον Παπαφλέσσα. Η αρχή θα γίνει στις διαδηλώσεις της Αθήνας, όπου το μπλοκ των παπάδων θα ενωθεί με το μπλοκ των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών, και θα τα κάνουν όλα Γης Μαδιάμ. Οι παπάδες έχουν ετοιμάσει ειδικές βόμβες μολότοφ με λιβάνι, ώστε να μαστουρώσουν οι μπάτσοι και να κουτουλάνε μεταξύ τους.

Η μεγάλη παρέλαση των ασφαλιτών!....

Η μεγάλη παρέλαση των ασφαλιτών from Jaquou Utopie on Vimeo.

[...]


ΔΕΝ είναι παρακρατικοί, είναι κρατικοί! Απ’ τον χωροφύλακα της δεκαετίας του ’50, στον παρακρατικό εκείνης του ’60 και σήμερα στον αστυνομικό της… κουκούλας(!!!). Δεν είναι πολλοί-είναι κάποιοι. Το’ λεγε κάποτε ο Μίκης Θεοδωράκης και δεν το(ν) πιστεύαμε. «Πρόκειται για αστυνομικούς…».

ΤΟΥΣ είδαμε, λοιπόν, και τρίβαμε τα μάτια μας. Σε ολιγόλεπτο βίντεο, τραβηγμένο (κρυφά) από κάποιο μπαλκόνι. Πλησιάζει ο «κουκουλοφόρος» τα ΜΑΤ, ακουμπάει το καδρόνι του στον τοίχο και συζητούν. Φτάνει ο έτερος με το παλαιστινιακό κασκόλ και το σκουφί (ανασηκωμένη κουκούλα), τα λεπτά περνούν και η παρεούλα διαλύεται ήρεμα.. Τα ΜΑΤ ανασκουμπώθηκαν, ο συνεργάτης ξαναπήρε απ’ τον τοίχο το στειλιάρι και τράβηξαν για το… καθήκον. Ξανάγιναν «αντίπαλοι» (πετροβολητές και ροπαλοφόροι, κλέφτες κι αστυνόμοι).

[...]
Ολο το κείμενο εδώ:

http://kostasxan.blogspot.com/2010/12/blog-post_5255.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/vhzE+(%CE%91%CF%82+%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82!)

λύση είναι πλέον μία: Η σύλληψη των "κουκουλοφόρων"-ασφαλιτών από τους ίδιους τους διαδηλωτές και η παράδοσή τους στην αστυνομία αφού φωτογραφηθούν, ξεβρακωθούν και δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία τους.
http://naftilos.blogspot.com/

Η εκπομπη της Τριτης 21/12.

Ακουστε την εκπομπη της Τριτης 21 Δεκεμβριου!

Κατεβαστε την εκπομπη απο εδω:
http://www.divshare.com/download/13572114-d25

Η εκπομπη της Δευτερας 20 Δεκεμβριου!

Η εκπομπη της Δευτερας 20 Δεκεμβριου!

Κατεβαστε την απο εδω:
http://www.divshare.com/download/13572071-13e

Τι πρέπει να κάνουμε;

Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλίας Πατούλη -ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων.

Σωτήρης Χατζάκης (Σκηνοθέτης – Καλλιτεχνικός Δ/ντης του ΚΒΘΕ)

Αυτή η κρίση είναι παράγωγο μιας πτώσης που συνέβη αργά γι αυτό και δεν έγινε αντιληπτή σε πολλαπλά επίπεδα ζωής, εκκινώντας από το πολιτικό δόγμα. Λέω δόγμα γιατί η πολιτική που βιώσαμε ήταν θεοκρατική. Ζήσαμε έναν αντίστροφο σταλινισμό, και οι όποιες κριτικές προσέκρουαν στην αποθέωση της καριέρας, της οικονομικής επιτυχίας με όποιο τίμημα. Σταδιακά και διαχρονικά υποχώρησε το κοινωνικό κράτος, οι εργατικές κατακτήσεις, η κοινωνική πρόοδος, και άρχισε σιγά σιγά και ύπουλα να εισέρχεται στη ζωή μας το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού. Αυτή η θεοποίηση της οικονομίας της αγοράς γέννησε φονταμενταλιστές του κέρδους, διεθνείς απατεώνες και μας οδήγησε στον συγχρωτισμό των κερδοσκόπων με την πολιτική. Έτσι άρχισαν να αμφισβητούνται έννοιες όπως το σύνταγμα, η εθνική κυριαρχία, βασικοί πυλώνες της δημοκρατίας και φτάσαμε στο ΔΝΤ το οποίο είναι υπερκείμενο (σωτηρειολογικό) και αποδομητικό της κοινωνικής συνοχής. Σε αυτό δεν είμαστε αμέτοχοι, τι άλλο εκτός από πύκνωμα του λαού είναι ο ηγέτης και το αντίστροφο; Αλλά εδώ αποδείχθηκε η ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού και γι αυτό χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή μία κοινωνία που να διαχειριστεί την κρίση ως εργαλείο αλλαγής! Ας πούμε, μια ζωή, που να καταναλώνει περίπου αυτό που παράγει! Αλλιώς, η πραγματική «επιτυχία» της κρίσης θα είναι να μας καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό! Οι βασικές αρχές της οικονομίας μας λένε ότι όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι και αλληλοεπηρεαζόμαστε. Φυσικά είναι απαραίτητη και η απονομή δικαιοσύνης, όπως και ο Αριστοτελικός ορισμός της τραγωδίας σαφέστατα υποδεικνύει….κάθαρση. Αλλά θέλει ψυχραιμία, θετική πνοή, διαχείριση του πανικού και μεταστροφή του μεγάλου αρνητικού σε μικρές εστίες επανασυσπείρωσης και επαναπροσδιορισμού! Τον αιώνα που πέρασε μιλήσαμε πολύ για τους ανθρώπους. Τώρα ας μιλήσουμε ΜΕ τους ανθρώπους!

Γρηγόρης Ψαριανός (Δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ανεξάρτητος βουλευτής Β΄ Αθήνας)

Δεν είναι λίγες οι αιτίες και υπάρχουν πάρα πολλές παράμετροι, που έχουν οδηγήσει τη χώρα σε αυτό το χάλι. Μία από αυτές είναι η κακοδιαχείριση των ελληνικών κυβερνήσεων από τη μεταπολίτευση έως σήμερα με κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και ιστορίες σκανδάλων που ελάχιστες από αυτές έγιναν γνωστές! Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι δεν υπάρχει δίκαιη φορολόγηση κλιμακωτά της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των μεγάλων ιδιοκτητών π.χ. της εκκλησιαστικής περιουσίας που είναι ο πρώτος μέγας αφορολόγητος ιδιοκτήτης που επιπλέον μάλιστα επιδοτείται! Υπάρχει επίσης, ένας τεράστιος δημόσιος τομέας, π.χ. ενώ το BBC έχει 1200 εργαζόμενους η ΕΡΤ στην Ελλάδα έχει 5μιση χιλιάδες!

Ήρθαν τώρα οι ξένοι, οι τρόικες και όλοι αυτοί οι περίεργοι τύποι να βάλουν τάξη σε αυτό το χάος! Πώς να γίνει αυτό, αν οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν συνέχεια μία πελατειακή σχέση με τον κόσμο; Ο κάθε έλληνας πολίτης (και πολιτικός…) εδώ και δεκαετίες είναι πελάτης ενός πελατειακού συστήματος στο οποίο θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να κάνει την αρπαχτή του! Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι που φτάσαμε εδώ στην κρίση. Δηλαδή ποια κρίση; Στο γκρεμό! Έχει αρχίσει να ακούγεται το ουρλιαχτό της πτώσης! Πρέπει να καταλάβουμε λοιπόν, ότι την Ελλάδα την κατέστρεψαν κυριολεκτικά οι αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις με τα καλπονοθευτικά συστήματα που το 40% σε ψήφους γίνεται 65% σε βουλευτές. Καμία άλλη χώρα της Ευρώπης, δεν έχει αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις εδώ και 40 χρόνια και υπάρχουν άνθρωποι που οδηγούνται στη δικαιοσύνη για λεηλασία και κατασπατάληση, ενώ στην Ελλάδα οι εξεταστικές επιτροπές απλά κουκουλώνουν όλο αυτό το… σκατό που έχει μαζευτεί σαν τα σκυλάκια που τα «κάνουνε» και μετά χρρουτς χρρουτς χρρουτς τα σκεπάζουνε!

Τέλος, υπάρχει ένα δημόσιο αίσθημα ότι πρέπει να πάνε κάποιοι φυλακή. Εγώ δεν πιστεύω ότι πρέπει να πάει κανένας φυλακή. Πρέπει να γίνει Δήμευση περιουσιών! Δεν είναι τιμωρία το να πάει κάποιος φυλακή! Αυτό που μπορεί να αποδώσει δικαιοσύνη και να ικανοποιήσει το δημόσιο αίσθημα είναι: «Έλα εδώ, ήσουν 30 χρόνια υπουργός και τώρα δεν ξέρεις τι έχεις; Περιέρχονται όλα στο δημόσιο!». Από υπουργούς, μέχρι τμηματάρχες, μέχρι εργατοπατέρες που δεν έχουν δουλέψει ποτέ κλπ. Υπάρχει ατέλειωτος κατάλογος!

Χρήστος Γιανναράς (Καθηγητής φιλοσοφίας)

Οπωσδήποτε επηρεαζόμαστε από τη διεθνή οικονομική κρίση αλλά στη χώρα μας υπάρχουν λόγοι και παράγοντες εντελώς εξειδικευμένοι. Συγκεκριμένα, έχει επικρατήσει ένας ορισμένος τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας της συλλογικότητας ο οποίος πλέον έχει φτάσει στο απροχώρητο και φοβούμαι ότι δεν παίρνει καν επιδιόρθωση. Κάτι πρέπει να αλλάξει ριζικά! Η λεγόμενη Τρόικα μας υποχρεώνει σε κάποιες αλλαγές, οι οποίες όμως είναι αλλαγές των συμπτωμάτων και όχι των αιτιών! Εάν δεν αλλάξουν οι αιτίες που προκαλούν τα συμπτώματα όπως για παράδειγμα η εφιαλτική κλοπή κοινωνικού χρήματος που γίνεται στα νοσοκομεία με το κράτος να αναγνωρίζει αυτό το νόμιμο λαθρεμπόριο επισήμως, δεν θα υπάρξει λύση (Yπουργική απόφαση επιτρέπει ορισμένα ιατρικά είδη να θεωρούνται εκτός ανταγωνιστικότητας, επομένως να έχουν όποια τιμή θέλουν π.χ. ένα στεντ για στήριξη αορτής στοιχίζει στην Ελλάδα 30.000 ευρώ, ενώ στην Ολλανδία 7.000)! Και επιτρέψτε μου εδώ μια θεμελιώδη λογική αρχή: Οι άνθρωποι που εγκλημάτησαν δεν μπορούν να επανορθώσουν το έγκλημα! Δεν είναι δυνατόν να έχουμε την παραμικρή ελπίδα από το κομματικό σύστημα το οποίο ασέλγησε πάνω στο λαϊκό σώμα με αυτόν τον τρόπο, να διορθώσει ή να βελτιώσει τα πράγματα. Γι αυτό είπα εξ αρχής ότι έχουμε φτάσει σε ένα όριο, στην ανάγκη αλλαγής καθεστώτος που στην Ελλάδα δεν είναι η δημοκρατία! Μην βαυκαλιζόμαστε. Είναι κομματοκρατία! Την απόλυτη εξουσία με την έννοια του απόλυτου μονάρχη όπως στον Μεσαίωνα, την έχουν στην Ελλάδα τα κόμματα. Εάν λοιπόν δεν αλλάξει το Σύνταγμα της χώρας και οι προϋποθέσεις της σύνταξής του, δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Ταπεινά φρονώ, ότι η μόνη δυνατότητα που εγώ τουλάχιστον βλέπω στον ορίζοντα είναι: Να απαιτήσουμε σύγκληση συντακτικής εθνοσυνέλευσης!

Στέλιος Κούλογλου (Δημοσιογράφος)

Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, η Ελλάδα βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι: αν θα μπορούσε ή όχι, να παίξει έναν σημαντικό ρόλο αξιοποιώντας το πλεονέκτημα της οικονομικής δύναμης που είχε αποκτήσει από πριν. Αυτό δεν έγινε. Και ένας βασικός λόγος ήταν το Μακεδονικό: Μπλέξαμε σε μία διαμάχη που μας έφερε στην ίδια μοίρα με τις άλλες βαλκανικές χώρες που… πλακώνονταν εκείνη την ώρα, με ευθύνη των πολιτικών που δεν τόλμησαν ποτέ να πουν την αλήθεια και έπαιζαν παιχνίδια με το περίφημο θέμα της ονομασίας. Έτσι η χώρα κατρακύλησε σιγα σιγα και βρήκε τη θέση που της άξιζε, δηλαδή μια χώρα κάτι μεταξύ Βουλγαρίας και Αλβανίας! Η ίδια πολιτική, μικροκομματική και κοντόθωρη εφαρμόστηκε σε όλα τα μεγάλα θέματα π.χ. της δημόσιας διοίκησης που ασθενεί βαριά ή στο περίφημο θέμα της εκπαίδευσης: Δεν είναι δυνατόν 36 χρόνια μετά τη χούντα να υπάρχει το φαινόμενο των φροντιστηρίων (παραπαιδείας) και των πανελληνίων εξετάσεων! Και το σύστημα αυτό της παιδείας έχει και μια άλλη πτυχή: Δημιουργεί τη νοοτροπία και το δόγμα ότι εμείς είμαστε το κέντρο του κόσμου, ότι ο Ομπάμα π.χ. ξυπνάει κάθε πρωί σκεπτόμενος την Ελλάδα! Ή την εικόνα ότι π.χ. «εμείς ήμασταν φιλόσοφοι όταν άλλοι τρώγανε χουρμάδες στα δέντρα»!

Χρειάζεται να αποκτήσουν, λοιπόν, οι έλληνες μια πραγματική εικόνα για τη θέση τους στον κόσμο! Να κοιταχτούνε σε έναν καθρέφτη κανονικό και όχι παραμορφωτικό. Μετά πρέπει να αλλάξουνε το πολιτικό σύστημα το οποίο είναι αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο, και πρέπει να στεφτούνε τι μπορεί να παράγει αυτή η χώρα πέρα από τον τουρισμό! Μέχρι στιγμής τρώγαμε από τα έτοιμα και τα δανεικά. Αυτό τελείωσε! Και εδώ είμαστε…

Nίκος Καρατζάς (Εκδότης του Ιανού)
Αιτίες είναι η απληστία, η διαφθορά, η ανικανότητα, η αδιαφορία και τα ψέματα. Απ’ τους θεματοφύλακες μέχρι τους βολεμένους πολίτες της απελπιστικής μας δημοκρατίας. Η θεραπεία να ωριμάσουμε, να σοβαρευτούμε, να δουλέψουμε, να κάνουμε μια καινούρια αρχή με αίσθημα ευθύνης τουλάχιστον για τα παιδιά μας.

Στέφανος Ροζάνης (Καθηγητής φιλοσοφίας – συγγραφέας)

Έχω την πεποίθηση ότι η σημερινή οικονομική κρίση δεν είναι παρά ένα επινόημα, το οποίο λειτουργεί, δυστυχώς αποτελεσματικά, μέσω μιας διλληματικού χαρακτήρα προσπάθειας χειραγώγησης του μαζικού υποκειμένου των σύγχρονων κοινωνιών. Κατ ουσίαν, οικονομική κρίση δεν υπάρχει παρά μόνο ως χρηματιστηριακή μεταφορά της ζωής μας, μιας ζωής η οποία είναι ήδη αλωμένη από τις στερεοτυπίες του καταναλωτισμού και άρα εμφανίζεται ανίσχυρη και εξουθενωμένη μπροστά στο εγχείρημα της ολοκληρωτικής χειραγώγησης, όχι μόνο των ενσυνείδητων στόχων μας αλλά και των συναισθηματικών και ψυχικών κινήτρων μας.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια διαδικασία βαθμιαίας απώλειας κάθε αξιακής κλίμακας η οποία μπορεί να δώσει νόημα και προοπτική στην καθημερινότητα των επιδιώξεων και των επιθυμιών που εμείς οι ίδιοι θέτουμε στη ζωή μας. Έτσι, η κρίση, μακράν του να είναι οικονομική είναι πρωτίστως μια βαθύτατα πολιτισμική κρίση, δηλαδή κρίση αξιών που συγκροτούν το ύφος και το ήθος της ζωής μας. Διότι η οικονομική κρίση είναι το θλιβερό παράγωγο της απώλειας των πνευματικών, συναισθηματικών και πολιτισμικών σημασιών, οι οποίες παρέχουν αξία στη ζωή μας και περιεχόμενο στις δραστηριότητές μας.

Με θρυμματισμένη την αξιακή κλίμακα το σύγχρονο υποκείμενο εμπλέκεται αδιέξοδα στα επινοήματα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και του ελέγχου. Υπό την έννοια αυτή, έξοδος από την κρίση δεν είναι τα πάσης φύσεως οικονομικά μέτρα και οικονομικής φύσεως εκβιασμοί και διλλήματα αλλά η επαναφορά των αξιακών κλιμάκων και η επανένταξη μας σε ότι δίνει νόημα και σημασία στη ζωή.

Χρόνης Μίσσιος (Συγγραφέας)

Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι κρίση του πολιτισμού, του περιβάλλοντος, θεσμών και αξιών, της ανθρώπινης υπόστασης! Αυτή η παγκόσμια κρίση του καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού ξέσπασε μάλιστα χειρότερη λόγω της φοβερής ανικανότητας και ανεντιμότητας του πολιτικού μας κόσμου και του αναξιόπιστου και διεφθαρμένου κρατικού μηχανισμού και η κοινωνία η οποία δείχνει να έχει πέσει σε κώμα, δεν φαίνεται να έχει μια εναλλακτική πρόταση για ουσιαστικές μετατροπές, αναδιαρθρώσεις των θεσμών μας, των αξιών κλπ. Ο άνθρωπος έχασε πια το νόημα του ευ ζην. Είναι ένα παραλογισμένο όν που τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ να καταφέρει να επιβιώσει κυνηγώντας αξίες εντός εισαγωγικών. Ο επίκουρος πριν από τόσες χιλιάδες χρόνια είπε: «Προσέχτε ρε φιλαράκια, οι κτήσεις γίνονται κτήτορες και σας κάνουν σκλάβους!» και σήμερα βρισκόμαστε σε έναν καταναλωτικό κόσμο, ο οποίος στερείται τα αγαθά και έχει κατακλυστεί από προϊόντα!

Είμαι πολύ απαισιόδοξος και πολλές φορές εξοργισμένος όταν βλέπω τους πολιτικούς να βγαίνουν και να λένε: «δε φταίμε όλοι, φταίνε κάποιοι». Οι πολιτικοί που έχουν ορκιστεί αλλεπάλληλες φορές να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του λαού και της πατρίδας μας οδήγησαν στην εθνική υποτέλεια! Βλέπεις, δεν υπάρχει ούτε συνδικαλιστικό κίνημα ρε παιδί μου! Δεν υπάρχει πουθενά μια ζωντάνια, κάπου η κοινωνία να γεννάει πολιτισμό, όραμα... Συνεπώς, είμαστε και θα' μαστε υποταγμένοι σε αυτό το ανίκανο, ανέντιμο και διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα το οποίο θα αναπαράγεται για χρόνια! Γι αυτό είναι μαύρη η ψυχή μου. Γιατί ξαναζώ την εθνική μας υποτέλεια! Και το εξοργιστικό είναι ότι όσους διαφωνούμε σε αυτά τα κατοχικά μέτρα, μας εγκαλούν σε πατριωτισμό! Ποιοι; Αυτοί που μας οδήγησαν στην εθνική υποτέλεια! Μα, δεν είναι θράσος αυτό; Πώς τολμούν;

Γρηγόρης Γκιζέλης, (Phd Πολιτισμικός Ανθρωπολόγος, πρώην δ/ντης του Kέντρου Έρευνας της ελληνικής κοινωνίας της Aκαδημίας Αθηνών)
Η κρίση ειδικά στην Ελλάδα έχει τις βάσεις της στην εποχή που το ελληνικό κράτος απέκτησε την ανεξαρτησία του –η οποία αποκτήθηκε με την μεσολάβηση ξένων δυνάμεων που έκτοτε παρεμβαίνουν με ποικίλους τρόπους, όχι μονάχα πολιτικούς και οικονομικούς αλλά και κοινωνικούς. Ακριβώς τότε δηλ. από το 1830 και μετά, με την προσπάθεια από τον Καποδίστρια και κατόπιν από την Βαυαρική εξουσία να δημιουργηθεί μια συγκεντρωτική διοίκηση, είχε ως αποτέλεσμα να καταστραφεί το κοινοτικό κύτταρο που υπήρχε στην Ελλάδα νωρίτερα: Από την μια πλευρά «η οικογένεια, ο Έλληνας, ο χριστιανός» και από την άλλη «ο Τούρκος, ο κατακτητής, ο μουσουλμάνος»! Αυτό καταργήθηκε! Με αποτέλεσμα οι Έλληνες να στραφούν προς την οικογένεια, το μόνο κοινωνικό θεσμό που μπορούσαν να εμπιστευτούν και να δημιουργηθεί μια απέχθεια σχεδόν προς την έννοια του κράτους το οποίο το έβλεπαν ως κάτι ξένο προς αυτούς και το εκμεταλλεύονταν επίσης ως κάτι ξένο! Ακόμη και σήμερα, όταν διορίζεται κάποιος στο Δημόσιο λέμε «κατέλαβε θέση» στην τάδε δημόσια υπηρεσία! Με την έννοια της κατακτήσεως! Για να αλλάξει αυτή η αντίληψη – νοοτροπία, για να σταματήσουν τα οικονομικά σκάνδαλα και η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, πρέπει να δημιουργηθούν ανάλογες εκπαιδευτικές συνθήκες, όπως για παράδειγμα αυτό που συνέβη με τις αλλαγές στο βιβλίο της ιστορίας πρόσφατα. Δηλαδή με καινούργιες γνωστικές κατηγορίες!

Η κρίση, είναι διαφορετική από μια κοινωνία σε μια άλλη. Στην Ελλάδα έχει αυτή την ιδιοτυπία. Αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει σε άλλες χώρες (ανεπτυγμένες). Είναι πραγματικά μοναδικό, αν και είναι φαινόμενο πολύ παραδοσιακών κοινωνιών! Αυτό το πολύ παραδοσιακό φαινόμενο, δημιουργεί πολλά προβλήματα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά. Μια παιδεία που θα αλλάξει αυτή τη νοοτροπία και τη στάση των Ελλήνων έναντι των συνανθρώπων τους ως προς θέματα κοινού ενδιαφέροντος πρέπει να είναι ο στόχος προς την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης!

Ειρήνη Ρέππα (Σύμβουλος Σταδιοδρομίας, Συστημική οικογενειακή θεραπεύτρια)
Εάν στα ορατά συμπτώματα της κρίσης διαβάσει κανείς τα οικονομικά προβλήματα, τη διαφθορά, την έλλειψη αξιών, την καταναλωτική μανία, στο βαθύτερο επίπεδο θα διαγνώσει τη μοναξιά, την απομόνωση, τον άκρατο εγωισμό, την παντελή απουσία δημιουργικότητας, τη μη ανάληψη προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης, μα πάνω από όλα θα διαπιστώσει την παντελή απουσία ειλικρινών και αυθεντικών ανθρώπινων σχέσεων και ουσιαστικής επικοινωνίας. Παρότι πολλοί μιλούν για επικείμενη καταστροφή, εμείς της Συστημικής Σχολής θέλουμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι. Θεωρούμε ότι αυτή είναι η ευκαιρία μας σαν κοινωνία, να βρούμε τις ποιότητες μας, τώρα που χάνονται οι ποσότητες, να επανακτήσουμε τις αξίες μας που δεν έχουν τιμή, ούτε είναι προϊόντα συναλλαγής, να ενεργοποιήσουμε τις κρυμμένες μας δυνάμεις και να πορευτούμε σε μια άλλη τάξη πραγμάτων.

Για να γίνει όμως αυτό ο καθένας πρέπει να πάψει να δείχνει τον άλλον και να κοιτάξει μέσα του, να κρίνει τη δική του… κρίση, με σοφία, κουράγιο, να κοιταχτεί στον καθρέπτη και να λογαριαστεί με τον εαυτό του. Μόνο έτσι ο καθένας μας θα είναι σε θέση να έχει άποψη, να διεκδικεί αλλά και να συμπονά, να ζητά με το κεφάλι ψηλά, και να προσφέρει με ανοικτή καρδιά, να είναι το μέρος αλλά και το όλο, τότε θα μπορέσουμε να αναλάβουμε τη συλλογική μας ευθύνη.

Η σωτηρία μας είναι η Κιβωτός των Σχέσεων, εκεί αληθινοί , ξεκάθαροι, αφυπνισμένοι, μαζί, θα μπορέσουμε όχι μόνο να σωθούμε αλλά και να πάμε παρακάτω. Κρίση : καταστροφή ή ευκαιρία; Από τον καθέναν εξαρτάται, και από όλους μας μαζί!

                                              Πέτρος Τατσόπουλος (Συγγραφέας)

Η κυρίως κρίση που βιώνουμε είναι απότοκος εκείνης που ξεκίνησε πριν 4-5 χρόνια στις ΗΠΑ με τα παιδάκια της Wall Street να προσφέρουν αφειδώς στεγαστικά δάνεια για να τζογάρουν τα έσοδα σε ομόλογα υψηλού κινδύνου, φτιάχνοντας μια φούσκα (στην Ευρώπη περί τα 3 τρισεκατομμύρια ευρώ) που το 2008 έσκασε στη… μούρη μας, φέρνοντας στην επιφάνεια τις πιο αδύναμες οικονομίες οι οποίες βασίζονταν κυρίως στον αέρα τον κοπανιστό!

Το πιο θλιβερό μάλιστα είναι ότι γονυπετείς ζητάμε δανεικά από τους κλέφτες μας (που βάζουν και όρους!) ενώ την ίδια στιγμή κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει με το πρώτο «α» χιλιάδες ευρώ, οι συνθήκες φτώχειας και η απώλεια πραγματικού εισοδήματος διογκώνονται, η ανεργία αυξάνεται και ένα όλο και πιο αυταρχικό κράτος θα αναδύεται μέσα σε τριτοκοσμικές καταστάσεις πιθανά ακραίων φαινομένων τύπου Ονδούρας.
Οι περισσότεροι ηθικολόγοι συνάδελφοί μου, λένε: «όλοι κλέβαμε, όλοι ζούσαμε με καταναλωτικό πρότυπο, όλοι είχαμε καγιέν». Όχι. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη! Το έχω ξαναπεί, ότι αν οι φτωχοί στην Ελλάδα γνωρίζανε πόσο πλούσιοι είναι οι πλούσιοι θα γινόταν επανάσταση. Λυπάμαι όμως γιατί δε βλέπω έξοδο από αυτό το τούνελ. Το μόνο θετικό είναι η όλο και μεγαλύτερη καθίζηση της σαχλαμάρας με την οποία ανδρώθηκε ο λαός τα τελευταία 20 χρόνια. Αυτό ναι, είναι μια καλή παρενέργεια.

Θύμιος Καρακατσάνης (Σκηνοθέτης – ηθοποιός)

Η κρίση είναι απόρροια πολλών ανθρώπων που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο αρκετές δεκαετίες, και το μόνο που σκεφτόντουσαν ήταν πώς θα γίνουνε αρεστοί και πώς θα φύγουνε με κέρδος απ’ την εξουσία. Δόξα το θεό κερδίσανε! Και «ζήσαν αυτοί καλά και μεις χειρότερα». Από την άλλη ο λαός είναι σαν μωρό παιδί. Ο Αριστοφάνης στους «Ιππής» λέει: «όσο μεγαλώνει ο λαός τόσο πιο ηλίθιος γίνεται!». Ε, αυτό προσπαθούσε να πει ο Αριστοφάνης: «Μη μεγαλώνετε ηλίθια». Και τώρα που καταλάβαμε, ήρθαν οι κερδοσκόποι με ένα εργοστάσιο που βγάζει λεφτά, που θα παίρνουν τους τόκους κάθε μήνα -αλλά το κεφάλαιο θα παραμένει!- και θα γίνει αυτό που λέει ο Μίλερ: «Αποκλείεται να είσαι ελεύθερος άμα χρωστάς». Αυτό πάθαμε! Βέβαια με αυτές τις κρίσεις ξυπνάει ο πολίτης. Το κακό είναι πώς… θα ξυπνήσει. Αρχοντοηλίθιοι ήμασταν και παραμένουμε αλλά να φοβάσαι τον άνθρωπο που έχει ξεπεράσει τα όρια! Και νομίζω ότι είναι εποχή που τα όρια είναι ξεπερασμένα. Όταν η δημοκρατία είναι «δήθεν», γιατί τι δημοκρατία είναι αυτή που έχουμε; Δεν είναι δημοκρατία! Πέντε ηλίθιοι που σπούδασαν έξω και ήρθανε, αποφασίζουνε ποιους θα ψηφίσω; Είναι αντιπροσωπευτικό αυτό το σύστημα; Αρχίδια. Εγώ πάντα εκφράζομαι εντελώς λαϊκά και πιστεύω ότι ο λαός αυτός (εγώ δηλαδή και όλοι μας) έχει μια πιο ποιητική διάθεση να εκφραστεί. Και αυτή η ποιητική μας τρέλα και ο αυτοσαρκασμός μας είναι η μόνη μας διέξοδος...

Δημήτρης Καζάκης, (Οικονομολόγος Αναλυτής, Μέλος της Πρωτοβουλίας Οικονομολόγων-Πανεπιστημιακών για την άρνηση του χρέους και την έξοδο από το ευρώ)
Με την ελληνική οικονομία να βυθίζεται σε μια ύφεση δίχως προηγούμενο στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας, το κυρίαρχο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί; Επίσημα μας λένε ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Είναι ένα είδος καθαρτηρίου για τις παλιές αμαρτίες μας. Από πότε όμως η οικονομία αποτελεί πεδίο άσκησης ενός ιδιότυπου τυφλού προτεσταντικού φανατισμού, όπου τα προβλήματα και οι εκδηλώσεις της κρίσης δεν είναι παρά προϊόν ανήθικης συμπεριφοράς κρατών και λαών;

Η κρίση στην Ελλάδα δεν γεννήθηκε γιατί χάσαμε την εμπιστοσύνη των αγορών, ούτε γιατί είμαστε πολύ διεφθαρμένοι για τα χρηστά ήθη της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας. Αντίθετα προήλθε από το ότι η οικονομία της Ελλάδας, στο όνομα της εξωστρέφειας, ανοίχτηκε στα πιο τυχοδιωκτικά και κερδοσκοπικά συμφέροντα που έχει γεννήσει η αγορά. Το αποτέλεσμα ήταν η λεηλασία της από μια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία. Χαρακτηριστικό προϊόν αυτής της λεηλασίας είναι και ο εκτροχιασμός του δημόσιου χρέους. Τώρα, οι ίδιοι που το δημιούργησαν και επωφελήθηκαν από αυτό, παραδίδουν τη χώρα και το λαό της στο έλεος του ΔΝΤ, της ΕΕ και των αγορών. Ποια είναι η απάντηση;

Το χρέος δεν το δημιούργησε ο λαός. Άρα έχει δικαίωμα και υποχρέωση να μην το αναγνωρίσει και να αρνηθεί την πληρωμή του. Αν το κάνει το μόνο που έχει να πάθει είναι να γλυτώσει τα χειρότερα. Η άρνηση αυτή είναι μόνο η αρχή, η αναγκαία αφετηρία για μια άλλη ριζικά διαφορετική πορεία που απαιτεί την έξοδο από το ευρώ, την εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών, τον έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσα από μια γενναία αναδιανομή πλούτου και εισοδημάτων υπέρ των εργαζομένων, την ανατροπή του καθεστώτος εξάρτησης και υποτέλειας.

Σωτήρης Δημητρίου (Ανθρωπολόγος)
Όταν, το 1972, η ομάδα 17 ειδικών επιστημόνων με επικεφαλής τον Meadows ολοκλήρωσε το πρόγραμμα του MIT σχετικά με την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, αιφνιδιάστηκε, αφού προέκυπτε ότι 4 βασικοί όροι: α) εξάντληση των φυσικών πόρων, β) ρύπανση του περιβάλλοντος, γ) δημογραφικό και δ) συνεχής αύξηση του ρυθμού της βιομηχανικής ανάπτυξης (αλλά και αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης) οδηγούσαν το οικονομικό μας σύστημα στην υπέρβαση των ορίων του, με συνέπεια «παγκόσμιες αναταραχές» και «κοινωνική αποσύνθεση». Μέχρι το 1992 συντάχθηκαν συνολικά 10 παρόμοιες εκθέσεις σε παγκόσμια κλίμακα που συμφωνούσαν για την επερχόμενη δομική κρίση το 2008! Είναι θλιβερό όμως ότι πέσαμε θύματα του παράγοντα “Ιμαλάϊα”: βυθιστήκαμε σε μια πληθώρα πληροφοριών που όμως αποτέλεσαν κενό πληροφορίας!

Δοκιμάστηκαν πολλές διέξοδοι όπως η υιοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού που όμως επιτάχυνε την υπέρβαση των ορίων του συστήματος! Τα κεφάλαια περιόρισαν τις επενδύσεις τους στη βιομηχανική παραγωγή, έγιναν «λιμνάζοντα και αναζήτησαν την τύχη τους στις υπηρεσίες -συμπεριλαμβανομένων και των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα-, στις εξαγορές και στις συγχωνεύσεις, στους δανεισμούς (τοκογλυφία) και στη σπέκουλα. Η κρίση οδήγησε αφενός σε φαύλο κύκλο αδιεξόδου και αφετέρου στην αύξηση των κατασταλτικών μέτρων για τον κίνδυνο της «κοινωνικής αποσύνθεσης»!

Αναπόφευκτα, η οικονομική κρίση επηρεάζει σήμερα και άλλους κοινωνικούς τομείς, συνιστά γενική κρίση κουλτούρας (διαφθορά, βία, κ.ά,) και ευαισθητοποιεί όμως πολλά στρώματα, όπως έδειξε και ο Μάης του 68 που οι G7 αντέδρασαν με το συντηρητισμό (π.χ. πολλές νέες επιστήμες όπως κυβερνητική, βιονική, ευρετική κ.ά. εξαλείφτηκαν από τα πανεπιστήμια) και με την γενική παθητικοποίηση (π.χ. η κοινωνία της αφθονίας, σε συνεργασία με την TV, περιόρισαν το άτομο στη σφαίρα των ζωικών αναγκών και του επίκαιρου). Συνεπώς, το πρόβλημα της εξόδου από αυτήν την κρίση είναι το πώς θα ξεπεραστούν τα δεινά της αποδόμησης του συστήματος χωρίς ανεξέλεγκτες κοινωνικές αντιδράσεις και πώς η αναδόμησή του θα συντονιστεί με την αναδόμηση της όλης κουλτούρας.

Μανώλης Ρασούλης (Στιχουργός)

Χαρακτηρίζουν την κρίση σαν ένα μεταβατικό στάδιο κατά το οποίο ξεμοντάρει όλο το σύστημα, αντιφάσκει ως προς τον εαυτό του, ανατινάζεται (βλέπε παγκόσμιους πολέμους) και μετά την «κάθαρση» με το φως των λύκων στη «νορμαλιτέ». Η παρούσα κρίση έχει την εξής πρωτοτυπία: είναι η μάνα όλων των κρίσεων δηλαδή συντέλεια δηλαδή Δευτέρα Παρουσία δηλαδή πάπαλα. Το ανθρώπινο γένος τέλειωσε πάνω στον πλανήτη γη. Τώρα ή θα διασπαρθεί στο διάστημα ή θα κάνει έναν πυρηνικό πόλεμο και τέρμα τα δίφραγκα. Ο Φιντέλ Κάστρο μετά από 4 χρόνια ασθενής αφού ανάρρωσε δήλωσε: «θα γίνει πυρηνικός πόλεμος στη μέση ανατολή». Συμφωνώ και επαυξάνω δε θα είναι ένας τοπικός πόλεμος. Εγώ προσπαθώ παντοιοις τρόποις στη Μέση Ανατολή εδώ και 10 χρόνια να τους αλλάξω το φαντασιακό. Έχω μια κοσμοθεωρία, τη βάζω σε πράξη, σπρώχνω κτίριο. Διότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Κλείνω με το πιστεύω μου ότι πριν φτωχύνουμε οικονομικά καταρρεύσαμε πολιτισμικά (εξου και μας κοιτούν από παντού τα μάτια της Τζούλιας σαν τα μάτια της… συνειδήσεώς μας). Και βέβαια η κρίση είναι συστημική, πλανητική, τελειωτική.

Ελένη Νίνα (Κλινικός ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής της Συστημικής Σχολής)
Το πέρασμα της ανθρωπότητας από κάποια περίοδο σε μία επόμενη συνοδευόταν πάντα από μια κρίση: αξιών, αρχών, κοινωνική, οικονομική, κρίση σε όλα τα επίπεδα. Η κάθε κρίση άφηνε πίσω της θύματα αλλά έσπρωχνε το σύστημα σε αλλαγή και δημιουργούσε ευκαιρίες αυτογνωσίας και γενικότερης γνώσης. Σήμερα που ο άνθρωπος φαίνεται να προσέγγισε την απαρχή μιας πλουσιότερης και ευτυχέστερης εποχής, φαίνεται πάλι να απειλείται από μια νέα κρίση, που αυτή τη φορά ονομάζεται οικουμενική! Η αξία του ανθρώπου σήμερα βρίσκεται όχι στο ποιος είναι αλλά στο τι έχει και πώς φαίνεται! Σε αυτή την κατάσταση χρειάζεται να περάσουμε στο επόμενο βήμα της αυτογνωσίας της ανθρωπότητας: Σε μια ουσιαστικότερη επαφή με τον εαυτό μας και τις πραγματικές μας ανάγκες και στην συνειδητοποίηση ότι αν δεν δράσουμε συλλογικά, αν δεν περάσουμε από την ατομικότητα και την απομόνωση στην συλλογικότητα και την συνεργασία θα καταστρέψουμε ότι φτιάξαμε! Αυτή τη στιγμή καλούμαστε να επανεκπαιδευτούμε σε αρχές που θα μας επιτρέψουν να δρούμε από κοινού και να δημιουργήσουμε πραγματικούς και αυθεντικούς δεσμούς συνεργασίας! Μια μικρή φυλή πριν χιλιάδες χρόνια κατά την διάρκεια της μύησης στην ενηλικίωση έλεγε προ του κάθε μυημένου: «Βάζω μπροστά σου τη ζωή και το θάνατο, την ευλογία και την κατάρα και εσύ μαζί με τους υπόλοιπους διαλέγεις τη ζωή»!

Μίκης Θεοδωράκης (Συνθέτης)

Η πρόσφατη οικονομική κρίση δεν οφείλεται σε εσωτερικά αίτια αλλά είναι αποτέλεσμα μιας διεθνούς συνωμοσίας (ΗΠΑ, Ευρώπη) με στόχο την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων εργαζομένων και την διάλυση του κοινωνικού ιστού της ελληνικής κοινωνίας. Είχαν προηγηθεί προσπάθειες -κατευθυνόμενες προφανώς από τα ίδια διεθνή κέντρα- για την εξάλειψη της ιστορικής μας μνήμης και της εθνικής πολιτιστικής μας παράδοσης, κυρίως της σύγχρονης. Όπως έγραφε στον «Ελ. Τύπο» της 4.8.2010 ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Αγαμέμνων Φαράκος «το γιατί γίνονται όλα αυτά αποτελεί μια γιγαντιαία απορία. Σκοτεινές σκέψεις, απίθανα σενάρια καταστροφής, παράδοση ενός λαού δεμένου χειροπόδαρα στις επιδιώξεις και τα σχέδια κάποιων…». Για το ποιος κρύβεται από πίσω, για ποιους λόγους και με ποιες τελικά επιδιώξεις, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Ήδη κάποιοι (Στάνφορντ, ΗΠΑ) υποτίθεται έγκυροι κύκλοι προαναγγέλλουν την απώλεια του Αιγαίου σε 3 χρόνια υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα χωρίς το Αιγαίο θα πάψει να υφίσταται!

Όμως εάν αυτοί που κρατούν τα νήματα και οι τελικές προθέσεις τους μας είναι ακόμα άγνωστα, το όργανο με το οποίο επιχειρείται η διάλυση της χώρας έχει ήδη εγκατασταθεί στην Αθήνα. Είναι η Τρόϊκα (τρεις Τράπεζες, μία των ΗΠΑ και δύο της Ευρώπης), στην οποία όπως δήλωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση παραχώρησε ένα μέρος της Εθνικής μας Ακεραιότητας και μάλιστα το πιο ευαίσθητο, την εθνική μας οικονομία από την οποία εξαρτάται η ζωή, το παρόν και το μέλλον ενός Λαού.

Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο ο Γιώργος Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνησή του ανέλαβαν τον ρόλο του Δούρειου Ίππου, γεγονός τραγικό και μοιραίο για τον ελληνικό λαό, που δεν μπορεί να φανταστεί -και δικαίως- ότι ένα τόσο μεγάλο κόμμα στηριγμένο στις πατριωτικές και προοδευτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς θα ήταν δυνατόν να παίξει έναν τέτοιο αρνητικό και εν τέλει καταστροφικό ρόλο για την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας, της Πατρίδας, του Ελληνικού Έθνους και του Ελληνικού Λαού.

Μαρία Μπέλλου (Δικηγόρος, Νομικός Σύμβουλος της Κίνησης Πολιτών Δανειοληπτών)
Τα αίτια τις οικονομικής κρίσης βρίσκονται τόσο εντός όσο εκτός των συνόρων της Ελλάδος. Ενδεχομένως όμως οι συνέπειες για την χώρα μας να ήταν ηπιότερες έαν και εμείς είχαμε φροντίσει να διαχειριστούμε καλύτερα τα της οικονομίας μας και της δομής του κράτους. Μάθαμε να ζούμε με δανεικά πέρα των δυνατοτήτων μας και όταν δεν μπορούσαμε πια ούτε και να δανειστούμε βρεθήκαμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Για να το καταλάβει κανείς δεν έχει παρά να μιλήσει με τους εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες που αυτή την στιγμή αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει έναντι των πιστωτών τους. Αυτή η μερίδα της κοινωνίας μας αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας από τον υπερδανεισμό και την κακοδιαχείριση των δημόσιων οικονομικών από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι η οικονομική κρίση είναι αντιμετωπίσιμη. Μπορεί να μην μας αρέσει η εκάστοτε λύση καθώς κάτω από αυτές τις συνθήκες αναγκαζόμαστε να δεχτούμε καταστάσεις οι οποίες αλλάζουν τον τρόπο ζωής μας όμως δεν παύουν να αποτελούν λύσεις αντιμετώπισης ενός χρόνιου προβλήματος. Για παράδειγμα με τον πρόσφατο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά οι δανειολήπτες έχουν την δυνατότητα να προστατεύσουν την πρώτη κατοικία τους και να μην βρεθούν στο δρόμο παρόλο που αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα αναγκαστούν να εκποιήσουν άλλα περιουσιακά τους στοιχεία εφόσον έχουν. Για κάποιους δεν παύει να είναι μια επιλογή που τους δίνει την δυνατότητα να ξαναρχίσουν από την αρχή έχοντας τουλάχιστον τα βασικά για την διαβίωση τους.

Nίκος Ζούδιαρης (συνθέτης – στιχουργός)

Η υποκρισία με την οποία αντιμετωπίζεται η κρίση σαν ατύχημα, λες και κανείς δεν γνώριζε τίποτα για το φόνο που διαπράττονταν καθημερινά δεκαετίες τώρα σε βάρος του μέλλοντός μας, σαν ένα τσουνάμι δηλαδή που μας βρήκε άοπλους ενώ απολαμβάναμε τάχα τον ύπνο του δικαίου, αποτελεί εξαιρετικό σύμπτωμα ότι στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με βαθειά πολιτισμική κρίση, εμφανιζόμενη με οικονομικούς όρους. Ανεξαιρέτως τώρα ζητάμε σεβασμό, από εκείνους που τους δώσαμε το δικαίωμα να μη μας υπολήπτονται... Τους πολιτικούς εννοώ και εμάς μας συλλυπούμαι. Είμαστε τα χαρτζιλικωμένα παιδιά τριών δεκαετιών. Πολιτικά θύματα πρακτικών εξαγοράς. Κανείς και ποτέ δεν ασχολήθηκε με τα θεμελιώδη προβλήματα που είχαμε πάνω στην «εφηβεία μας» ως κοινωνία, κι εμείς το ίδιο πονηρά -για ένα βολεματάκι-, δεν το απαιτήσαμε Παιδιά κακών «γονιών». Δεν υποστήκαμε άλλη εκπαίδευση από την συγκομιδή και κατανάλωση χρημάτων, με αποτέλεσμα να χάσουμε και τον στοιχειώδη πολιτισμό που κάπως μας νοστίμευε.

Προσωπικά η κρίση με βρήκε κουρασμένο να γκρινιάζω για την κρίση, τουλάχιστον τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Άσχετα με το αν ο καθένας μας επιφύλασσε για τον εαυτό του την καλύτερη λύση κρυφά από τον άλλο, ποιος δεν έβλεπε πως σα μαΐστρος δούλευε ανοιχτά του παρελθόντος μας και ήταν ζήτημα χρόνου να βγει η θάλασσα στην ακτή;

Με ειλικρινή αυτοκριτική ο καθένας μας και παίρνοντας πίσω την προσωπική του στρατηγική από το κράτος και τα τηλεοπτικά κανάλια (Η τηλεόραση ανέλαβε να καταγγέλλει για λογαριασμό μας το τέρας που ήρθε να μας φάει. Στην πραγματικότητα αυτή φοβήθηκε περισσότερο απ’ όλους γιατί είναι διαπλεκόμενη με το κράτος), αναλαμβάνοντας ξανά ή για πρώτη φορά την διακυβέρνηση της ζωής του, ας ξεκινήσουμε και βλέπουμε. Μέχρις ότου το σύνολο δε θα καλύπτει τον ανίκανο, αλλά θα αγωνιά να εξασφαλίζει δίκαιες ευκαιρίες στην ατομικότητα σύμφωνα με την ικανότητα, έχουν πολλά να γίνουν και πιο πολλά να κάνουμε.

Παράδειγμα δημιουργικής μεταστροφής του αρνητικού κλίματος της κρίσης
Μία δραστηριότητα πολιτιστικού ακτιβισμού που ξεκίνησε ο Σωτήρης Χατζάκης και οι συνεργάτες του για να μεταστρέψουν το αίσθημα αποτυχίας και απραξίας σε θετική έμπνευση και δράση:

«Στο ΚΘΒΕ ξεκινήσαμε έναν πολιτιστικό ακτιβισμό με στόχο την ψυχαγωγία των πολιτών μέσω της τέχνης δωρεάν!. Δηλαδή θέατρο στα καφέ, με ετήσιο φεστιβάλ «Χορός δράσης» όπου συσπειρώνονται όλες οι ομάδες της πόλης και της Βορείου Ελλάδας (hip hop dancers, gothic models, μονάδες απεξάρτησης, ομάδες χορού, ομάδες θεάτρου). Μετά από αυτό, κάναμε το «Θέατρο Κατοίκων» με επισκέψεις σε σπίτια παραπληγικών και κατάκοιτων ανθρώπων με μία λίστα τεράστια 700 ανθρώπων (οι περισσότεροι νέοι από ατυχήματα με μοτοσυκλέτες) αλλά και Bike respect ποδηλατοδρομίες, με σεβασμό στο ποδήλατο, την οικολογία και την υγεία. Συγχρόνως, επειδή υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση στους υποψηφίους για τις δραματικές σχολές στην προετοιμασία τους, δηλαδή παραπαιδεία, ιδρύσαμε ένα τμήμα προετοιμασίας υποψηφίων δωρεάν! Ακόμη, τρία παιδαγωγικά προγράμματα για σχολεία και νοσοκομεία. Πηγαίνουμε στις φυλακές, στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, με δωρεάν δράσεις με τις ομάδες «Μπανταρισμένοι» μουσικοχορευτικό, τα «Δρομολόγια» που ηθοποιοί απαγγέλουν, όπως επίσης υπήρχε πριν 26 χρόνια το κλιμάκιο Μακεδονίας - Θράκης του ΚΒΘΕ μία κινητή σκηνή που πλέον ξαναταξιδεύει στην βόρεια Ελλάδα σε 42 χωριά και παραμεθόριες κοινότητες».

Της Κρυσταλίας Πατούλη (Δημοσιογράφο, Συστημικό Σύμβουλο Ανθρωπίνων Σχέσεων, cpatouli@yahoo.gr)

Ραντεβού στους δρόμους

http://pitsirikos.net/
Στη διάρκεια της χτεσινής πορείας –και ενώ η πλατεία Συντάγματος είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης- ένας κύριος γύρω στα 60 είχε κολλήσει δίπλα στη διμοιρία των ΜΑΤ που ήταν στην αρχή της Ερμού και δεν ήξερε τι έλεγε – ή μάλλον, ήξερε πολύ καλά τι έλεγε.


Ο κύριος ήταν οργισμένος και καλούσε τους άνδρες των ΜΑΤ να φύγουν, λέγοντάς τους πως προστατεύουν τη χούντα, πως θα έπρεπε να ντρέπονται που χτυπάνε ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι γονείς τους, πως είναι κι αυτοί –οι αστυνομικοί- εργαζόμενοι, πως πληρώνονται με τα δικά μας χρήματα, και άλλα πολλά.

Οι άνδρες των ΜΑΤ δεν αντιδρούσαν. Κάποια στιγμή, ο άνδρας των ΜΑΤ που ήταν ακριβώς δίπλα του γύρισε και του είπε «έχετε δίκιο».

Η χτεσινή πορεία δεν έπρεπε να φτάσει στη Βουλή. Και ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος της δεν έφτασε ποτέ στη Βουλή. Τα χημικά που έπεσαν στο σώμα της πορείας ανάγκασαν τους ανθρώπους να σκορπίσουν στους γύρω δρόμους. Λογικό, τα χημικά δεν αντέχονται.

Όσοι ήταν στη χτεσινή πορεία θα παρατήρησαν πως οι διαδηλωτές δεν έφευγαν. Προσπαθούσαν να βρουν ένα σημείο για να προφυλαχτούν από τα χημικά αλλά δεν έφευγαν.

Στην οδό Βουλής –όπου κατέφυγα για να σταματήσω το κλάμα και να πάρω μια ανάσα-, ήταν μαζεμένος πολύς κόσμος. Κάποια στιγμή, γυρνώ σε 4 νεαρούς που ήταν δίπλα μου και τους λέω «ήταν μια ακόμα καραμπινάτη προβοκάτσια» - εννοώ τα «επεισόδια» στην πλατεία Συντάγματος. Οι νεαροί με κοιτάνε με άδειο βλέμμα –σαν να μην έχω μιλήσει- και τότε συνειδητοποιώ το προφανές: είναι ασφαλίτες.

Οι ασφαλίτες στη χτεσινή πορεία ήταν εκατοντάδες. Ντυμένοι σαν αντιεξουσιαστές, σαν απλοί καθημερινοί άνθρωποι, σαν αθώα κοριτσόπουλα –υπήρχαν και γυναίκες- κατάφεραν να πετύχουν τον στόχο της Αστυνομίας (και της κυβέρνησης) που ήταν να διαλυθεί η πορεία και να μην φτάσει ποτέ στη Βουλή.

Πάντα υπήρχαν ασφαλίτες. Το θέμα είναι γιατί υπήρχαν τόσες εκατοντάδες ασφαλίτες σε μια εργατική διαδήλωση. Η απάντηση είναι πως το σύστημα ζορίζεται και τα δίνει όλα για να επιβιώσει.

Το πρόβλημα για τους ασφαλίτες είναι πως τους πήραν χαμπάρι όλοι –ακόμα και τα γερόντια-, τους φωτογράφιζαν και οι φωτογραφίες τους είναι τώρα σε όλο το διαδίκτυο. Υποθέτω πως κάποιοι απ’ αυτούς θα υποφέρουν το επόμενο διάστημα. Ας πρόσεχαν – η επιλογή επαγγέλματος και συμπεριφοράς βαρύνει τον καθένα από εμάς και ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Δεν σε υποχρεώνει κανείς να γίνεις τραμπούκος, ρουφιάνος και εχθρός του λαού – μόνοι τους το επέλεξαν. Αν κάποιοι απ’ αυτούς έχουν μετανιώσει, ας βγουν, ας ζητήσουν συγγνώμη και ας παραιτηθούν. Μπάτσος σε εποχή χούντας είναι επικίνδυνο επάγγελμα.

Την ώρα της διαδήλωσης, ο βουλευτής –και πρώην υπουργός- Κωστής Χατζηδάκης αποφασίζει να βγει χαρωπός από τη Βουλή και να διασχίσει το δρόμο, και δέχεται επίθεση όχι από «αναρχικούς» και «κουκουλοφόρους» -όπως θα ήταν βολικό- αλλά από ανθρώπους κάποιας ηλικίας.

Στις επιθέσεις που έχουν γίνει στους δρόμους της Αθήνας σε διάφορους πολιτικούς τον τελευταίο χρόνο, παρατηρούμε πως οι επιθέσεις γίνονται μάλλον από αυτούς που τους ψήφισαν. Δηλαδή, τους επιτίθενται οι πελάτες τους. Λένε πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

Αναρωτιέμαι πόσο έξυπνος είναι ένας πολιτικός που αποφασίζει να κάνει σουλάτσο στην πλατεία Συντάγματος την ώρα μιας τεράστιας διαδήλωσης που γίνεται την επόμενη ημέρα της ψήφισης του πλέον αντεργατικού νομοσχεδίου που ψηφίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Χωρίς πολλή σκέψη, καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν είναι καθόλου έξυπνος – είναι εντελώς βλάκας.

Κάποιοι πολιτικοί ξεγελιούνται επειδή μιλάνε από τα τηλεπαράθυρα του Mega και νομίζουν πως οι πολίτες τους χειροκροτάνε και τους αποθεώνουν από τα σπίτια τους. Στην πραγματικότητα, είναι ασφαλείς μόνο στο στούντιο του Mega ή όταν τους προστατεύουν οι μπράβοι τους. Το ίδιο ισχύει, βέβαια, και για τους τηλεδημοσιογράφους και τα αφεντικά τους. Προσπαθώ να φανταστώ ποια θα ήταν η τύχη της Όλγας Τρέμη και του Μπόμπολα, αν αποφάσιζαν να κατεβούν μια βολτίτσα μόνοι τους στη χτεσινή διαδήλωση – θα περνούσαν πάρα πολύ ωραία.

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και η πολιτική τηλεδημοσιογραφία καταδικάζουν τις φάπες που έφαγε ο Κωστής Χατζηδάκης. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος λογικός και υγιής άνθρωπος που να χαίρεται, όταν βλέπει έναν άνθρωπο να δέχεται επίθεση. Βέβαια, βία δεν είναι μόνο οι φάπες στον κ. Χατζηδάκη – βία δεν είναι μόνο το ξύλο ή ο πόλεμος. Βία είναι το να οδηγείς με την πολιτική σου σε εξαθλίωση μεγάλο μέρος των πολιτών μιας χώρας. Βία είναι να έχεις φάει τα χρήματα που προορίζονταν για τη δημιουργία εθνικών οδών και δρόμων, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται χιλιάδες άνθρωποι στην άσφαλτο. Βία είναι να οδηγείς ανθρώπους σε αυτοκτονία, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη τους (αλήθεια, τους μετράει κανείς;). Βία είναι να αδιαφορείς για τα εξαθλιωμένα πρεζόνια, με αποτέλεσμα αυτά να επιτίθενται άγρια σε ανήμπορους ηλικιωμένους για να βρουν χρήματα να πάρουν τη δόση τους. Γενικά, το θέμα «βία» είναι ένα τεράστιο θέμα και όσοι το προσεγγίζουν με φράσεις όπως «καταδικάζω τη βία» ή «είμαι εναντίον της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται» είναι μάλλον αφελείς και ανιστόρητοι.

Μια από τις πιο βίαιες επιθέσεις των τελευταίων ετών στη χώρα μας ήταν η φράση του Θόδωρου Πάγκαλου «Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά». Αφού τα λεφτά τα φάγαμε μαζί, αυτό σημαίνει πως ό,τι βλέπουμε γύρω μας-σπίτια, καταστήματα, αυτοκίνητα, κότερα κλπ- είναι αποτέλεσμα κλοπής και όχι τίμιας εργασίας. Άρα, αφού είναι κλοπιμαία, δεν υπάρχει λόγος να τα σεβαστεί κάποιος – μπορεί να τα κάψει, να τα ανατινάξει και να σκοτώσει τους ιδιοκτήτες τους. Και ποιος «δικαιούται» να το κάνει αυτό, αφού τα «φάγαμε μαζί»; Μα αυτός που δεν έχει τίποτε από όλα αυτά – αυτός που δεν «έφαγε». (Αυτό αφιερωμένο σε όσους αθώους απορούν για το πώς γεννιέται η βία.)

Στη χτεσινή πορεία είδα μέγα πλήθος. Είδα αποφασιστικότητα, απελπισία και μίσος – ταξικό μίσος. Επίσης, είδα αλληλεγγύη ανάμεσα στους διαδηλωτές – οι διαδηλωτές δεν άφηναν τους άλλους διαδηλωτές να πέσουν στα χέρια της Αστυνομίας, αλλά προσπαθούσαν να αποτρέψουν το ξύλο ή τη σύλληψή τους. Η λέξη «χούντα» ακούστηκε από χιλιάδες στόματα – μικρών και μεγάλων. Δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν – η τεράστια αποχή από τις εκλογές είχε στείλει το μήνυμα.

Οδεύουμε προς την τελική σύγκρουση; Επίκειται ανατροπή; Τι να πω; Το μόνο που ξέρω είναι πως όλα θα παιχτούν στον δρόμο – πάντα έτσι ήταν. Θα τα πούμε στο δρόμο. Με ψυχή βαθιά.

ΠΟΙΟΙ είναι ΑΥΤΟΙ; Και για ΠΟΙΟΥΣ δουλεύουν;

ΑΥΤΟΙ έκαιγαν χθες στην Αθήνα!
Σε διατεταγμένη υπηρεσία!

http://naftilos.blogspot.com/

Η δήλωση του Χατζηδάκη..

Ο πρώην Υπουργός έκανε δηλώσεις μέσα απο την ιστοσελίδα του και ευχαριστεί τον φρουρό και τους δυο πολίτες που τον βοήθησαν να ξεφύγει απο τα χέρια των αγνώστων.. Επίσης αναφέρει πως η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει μπροστά με τη βία..

Ολόκληρη η δήλωση του πρώην υπουργού: "Δεν αισθάνομαι κανένα μίσος για όσους μου επιτέθηκαν χθες Ωστόσο, όλοι είναι ανάγκη να κατανοήσουμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά με το μίσος και με τη βία. Αντίθετα, πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να ξεπεράσουμε αυτή τη μεγάλη κρίση. Ευχαριστώ από καρδιάς όλους όσους μου συμπαραστάθηκαν κατά τη....
διάρκεια της επίθεσης και μετά από αυτήν. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον αστυνομικό που μου έχει διαθέσει η Πολιτεία και τους δύο πολίτες που τραυματίστηκαν προσπαθώντας να με υπερασπιστούν".

Η εκπομπη της Πεμπτης 16/12.

Ακουστε την εκπομπη της Πεμπτης 16 Δεκεμβριου!

Κατεβαστε την εκπομπη απο εδω:
http://www.divshare.com/download/13527997-4da

Τι μετεδωσε το Reuters.

Γελοίος..

Για ακόμη μια φορά ο Σόμπολος αποδεικνύει πόσο ανίκανος είναι.. Σήμερα πραγματοποιήθηκε μια απο τις μεγαλύτερες πορείες διαμαρτυρίας στο κέντρο της Αθήνας, αλλά ενημέρωση δεν υπάρχει απο πουθενά. Μοναδική πηγή πληροφόρησης ήταν το διαδίκτυο και αυτό γιατί οι "φωστήρες" της Ένωσης Συντακτών αποφάσισαν να συμμετέχουν και αυτοί στην απεργία.. Φαίνεται πως κάποιοι δεν βάζουν μυαλό και ξεχνάνε τον τραγικό απολογισμό της προηγούμενης μεγάλης πορείας, όπου θρηνήσαμε τους...3 συμπολίτες μας.. Αλλα ίσως να είναι και καλύτερα που ενημερωνόμαστε απο τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.. Τουλάχιστον έχουμε έγκυρη και όχι φιλτραρισμένη ενημέρωση..

Ο νόμος του Λυντς...

Έτυχε να΄ναι ο Χατζηδάκης...


Αυτή τη φορά δεν ήταν κουκουλοφόροι. Οι καθωσπρέπει πολίτες που είναι δίπλα μας και ξαφνικά εξεγείρονται, ήταν.

Αν φορούσαν κουκούλες το θέμα θα έκλεινε εύκολα μ΄ένα -κατά τα συνήθη- κηρυγματάτι κατά των (εχθρών της τάξης και της ασφάλειας) γνωστών αγνώστων, του Ντερμπεντέρη και των παραθυράτων ομοτέχνων του.

Αυτοί που πήραν στα χέρια τους το νόμο του Λυντς είχαν ακάλυπτα τα πρόσωπά τους. Δεν τους ένοιαζε αν εκείνη την ώρα τους κατέγραφαν με κάμερες και...
φωτογραφικές μηχανές.

Ξαφνικά ξεχείλισε η οργή τους. Όποιος πολιτικός και να΄ταν δίπλα τους, το ίδιο θα΄καναν. Έτυχε να' ναι ο Χατζηδάκης. Ο αστός τώρα που του κόβουν τα πόδια, μέσα στο θυμό, τη ζάλη και το άγχος του γίνεται επιθετικός. Και απρόβλεπτος.

Κάποτε έβριζε και πέταγε γιαούρτια. Τώρα βαράει με το πρόσωπο του εκτεθειμένο στις κάμερες.
Όποιο πολιτικό τύχει και δει μπροστά ή δίπλα του. Σήμερα έτυχε να' ναι ο Χατζηδάκης.
http://trelokouneli.blogspot.com/2010/12/blog-post_3315.html

Βιντεο απο τα οσα εγιναν στο κεντρο της Αθηνας απο το Associated press.

Ειρηνική και μεγαλειώδης πορεία.Ξυλο στον Χατζηδακη.

 Ίσως η μεγαλύτερη πορεία των τελευταίων ετών. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στο κέντρο για να διαδηλώσουν.
Μερικές εκατοντάδες κουκουλοφόρων θέλησαν να κάψουν και να καταστρέψουν. Υπερβολική και η αντίδραση των ΜΑΤ που έκαναν εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων επί δικαίων και αδίκων.
Τουλάχιστον για μισή ώρα οι κουκουλοφόροι έσπαζαν και έκαιγαν στο Σύνταγμα. Παρά τα δακρυγόνα και τις φωτιές οι πολίτες κατάφεραν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους να απομονώσουν τους κουκουλοφόρους και να συνεχίσουν τη διαμαρτυρία.

Στις τέσσερις και μισή δώθηκε στην κυκλοφορία και η οδός Πατησίων, ενώ η κίνηση έχει ήδη αποκασταθεί σε όλους τους κεντρικούς δρόμους.
Δυστυχώς και πάλι μερικές δεκάδες κουκουλοφόρων προσπάθησαν να εμποδίσουν την ειρηνική πορεία προκαλώντας εκτεταμένα επεισόδια. Κάποιοι μάλιστα, πριν ξεκινήσουν τα επεισόδια, επιτέθηκαν και χτύπησαν άγρια τον πρώην υπουργό Κωστή Χατζηδάκη. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία που μετέδοσε το πρακτορείο Reuters οι άγνωστοι χτύπησαν στο πρόσωπο τον πρώην υπουργό.
 Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ο κ. Χατζηδάκης δέχθηκε επίθεση την ώρα που προσπαθούσε να φτάσει στο αυτοκίνητό του. Χρειάστηκε η επέμβαση αστυνομικών για να μπορέσει, αιμόφυρτος, να διαφύγει.

WikiRebels : Το πρώτο ντοκιμαντέρ για το WikiLeaks και των ανθρώπων πίσω από αυτό!

Από το καλοκαίρι 2010 μέχρι τώρα, η Σουηδική τηλεόραση έχει παρακολουθήσει το μυστικοπαθές δίκτυο WikiLeaks και τον αινιγματικό ιδρυτή του Julian Assange.



Οι δημοσιογράφοι Jesper Huor και Bosse Lindquist έχουν ταξιδέψει στις κύριες χώρες όπου το WikiLeaks λειτουργεί, παίρνοντας συνέντευξη από τα κορυφαία μέλη του, όπως ο Assange, ο νέος εκπρόσωπος Kristinn Hrafnsson, καθώς επίσης και οι άνθρωποι όπως ο Daniel Domscheit-Berg που τώρα ξεκινά την δική του έκδοση το Openleaks.org!


Ποιός διευθύνει αυτόν τον οργανισμό; Είναι ακόμη ισχυρός ή διαλύθηκε από τις ΗΠΑ; Ποιός είναι ο Assange: πρωτοπόρος της ελευθερίας, κατάσκοπος ή βιαστής; Ποιοι είναι οι στόχοι του; Ποιες είναι οι συνέπειες για το Διαδίκτυο;

Δείτε και το 2ο, 3ο και 4ο μέρος του ντοκιμαντέρ……

Το παν είναι να'χεις όνειρα!...

http://stef000.blogspot.com/

Ελλάς Ελλήνων Ηθοποιών.

http://pitsirikos.net/

Έφτασε η στιγμή που θα συζητηθεί στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά -το οποίο περιλαμβάνει εξαιρετικά δυσάρεστες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις - και η Λούκα Κατσέλη αποδεικνύεται η ιδανική υπουργός Εργασίας για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.


Η κυρία Κατσέλη προέρχεται από μια καλλιτεχνική οικογένεια. Η μητέρα της και η αδερφή της ήταν ηθοποιοί, ενώ ο πατέρας της ήταν ηθοποιός και –στη συνέχεια- σκηνοθέτης. Οπότε, η κυρία Κατσέλη θα μπορέσει να τους επικαλεστεί, για να εξηγήσει τις νέες εργασιακές σχέσεις.

Οι ηθοποιοί δεν έχουν σταθερή δουλειά. Άλλοτε δουλεύουν, άλλοτε όχι. Είναι αναγκασμένοι, δε, να περνούν συχνά από ακροάσεις, για να καταφέρουν να πάρουν ένα ρόλο.

Όποιος έχει κάποιο φίλο ηθοποιό θα ξέρει πως μπορεί να βρει μια δουλειά για μια θεατρική παράσταση τον χειμώνα, αλλά την άνοιξη θα ψάχνει για δουλειά σε μια καλοκαιρινή παράσταση. Κι αυτό -για τους περισσότερους ηθοποιούς- συνεχίζεται για πάντα.

Επίσης, οι ηθοποιοί μένουν συχνά απλήρωτοι - οι θεατρικοί επιχειρηματίες τους τρώνε τα λεφτά.

Αυτό που συμβαίνει στους ηθοποιούς θα συμβαίνει στο εξής και στους περισσότερους εργαζόμενους - θα ψάχνουν κάθε τρεις και λίγο για νέα δουλειά και, αν βρουν, δεν θα ξέρουν αν θα πληρωθούν. Θα γίνουμε ηθοποιοί.

Θα έχετε ακούσει πολλούς ηθοποιούς να υποστηρίζουν πως έπαιξαν στο θέατρο ακόμα και το βράδυ της ημέρας που έχασαν κάποιον από τους γονείς τους – οι περισσότεροι εννοούν από επαγγελματική ευσυνειδησία.

Στο εξής, οι περισσότεροι Έλληνες θα δουλεύουν –όπως και οι ηθοποιοί- ακόμα και την ημέρα του θανάτου των γονιών τους. Όχι από ευσυνειδησία. Για να μη χάσουν τη δουλειά τους.